Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders, Fifth Edition (DSM-5)
دیاسام-۵
راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی- نسخه پنجم برنامه ریزی شده انجمن روانپزشکی آمریکا
• دیاسام-۵ قبلاً به عنوان DSM-V شناخته می شده است، یک راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی است.
• DSM-5 در ماه مه سال ۲۰۱۳ انتشار یافت و جایگزین DSM-IV که آخرین بار در سال ۲۰۰۰ تجدید نظر شده است، شد.
• در سال ۱۹۹۹، کنفرانس پژوهش و برنامه ریزی DSM-5 به طور مشترک توسط انجمن روانپزشکی آمریکا و موسسه ملی سلامت روان NIMH، جهت تعیین اولویتهای پژوهشی برگزار شد. گروههای کاری برنامه ریزی و تحقیقات، مقالات مورد نیاز این پژوهش را برای اطلاع رسانی و شکل دادن به DSM-5 تولید کردند و نتیجه کار را به همراه توصیهها در مقالهای به APA گزارش دادند.
• گروههای کاری به شش گروه تقسیم شدند که در واقع هر گروه برای تمرکز بر یک موضوع گسترده به وجود آمد.
• این موضوعات به شرح زیر میباشند:
o فهرست واژهها، اختصارات و اصطلاحات
o علوم اعصاب و ژنتیک
o تشخیص و مسائل مربوط به رشد
o شخصیت و ارتباط آن با اختلالات
o معلولیت و اختلالات روانی
o مسائل میان فرهنگی
• در ادامهٔ این موضوعات در سال ۲۰۰۴ سه مقوله مسائل مربوط به جنسیت، مسائل تشخیصی در جمعیت سالمندان و اختلالات روانی در کودکان و خردسالان نیز صورت گرفت.
o همچنین یک سری همایش برای جمع آوری مطالب و ایجاد توصیهها، نظریهها و پیشنهادهای مربوط به مسائل و اختلالات خاص، صورت گرفت.
o انجمن روانپزشکی آمریکا در تاریخ ۲۳ ژوئیه سال ۲۰۰۷، اعلام کرد که با شدت عمل نظارت همه جانبه بر توسعه DSM-5 را خواهد کرد. لذا گروهی متشکل از ۲۷ عضو که شامل دانشمندان تحقیقات رشته روانپزشکی و دیگر رشتهها، ارائه دهندگان بالینی، حامیان خانواده و مصرف کنندگان گردآوری شد.
• از تغییرات عمده و انقلابی در DSM-5، می توان از موارد زیر نام برد:
1. حذف اختلال یا سندرومِ آسپرگر، اختلال تجزیۀ کودکی، اختلال رت، اختلال اوتیسم، و قرار گرفتن همۀ آنها زیر چتر اختلال طیف اوتیسم.
2. حذف معیار هوشبهر یا IQ برای طبقه بندی معلولیت ذهنی و استفاده از میزان نیاز به حمایت به عنوان معیار اصلی برای طبقه بندی.
3. اضافه شدن بعضی اختلالات جدید، مثل اختلال احتکار، اختلال قمار، اختلال نامنظمی خُلقی.
4. حذف سؤمصرف و وابستگی به مواد و جایگزین شدن آنها با اعتیاد به مواد.
تاریخچه ایجاد
• نیاز به طبقهبندی اختلالهای روانی در تمامی طول تاریخ پزشکی بدیهی به نظر رسیدهاست. ولی در مورد اینکه کدام یک از اختلالها را باید مد نظر قرار داد و نیز اینکه مناسبترین شیوه سازماندهی آنها کدام است توافق چندانی وجود نداشتهاست.
• در ایالات متحده آمریکا نیاز به جمعآوری اطلاعات آماری انگیزه اولیه برای طبقهبندی اختلالهای روانی به شمار میرفت.
o نخستین اقدام رسمی برای گردآوری اطلاعات دربارهٔ بیماریهای روانی در آمریکا ثبت فراوانی یک طبقه از بیماریهای روانی تحت عنوان «کانائی-دیوانگی» در سرشماری ۱۸۴۰ بود.
o در سرشماری سال ۱۸۸۰ بین هفت طبقه از بیماریهای روانی یعنی شیدایی، مالیخولیا، مونومانی یا مشغولیت فکری بیمارگون به یک موضوع خاص، فلج ناقص، زوال عقل، میبارگی یا الکلیسم و صرع تمایز قایل شدند.
o در سال ۱۹۱۷ کمیته آماری انجمن روان پزشکی آمریکا همراه با کمیسیون ملی بهداشت روانی طرحی تدوین کردند که از سوی اداره سرشماری برای آمارگیری هماهنگ از بیمارستانهای روانی مورد استفاده قرار گرفت.
o پس از آن انجمن روان پزشکی آمریکا با همکاری آکادمی پزشکی نیویورک تدوین مجموعه اصطلاعات روان پزشکی قابل قبول همگانی را آغاز کرد که قرار شد انجمن پزشکی آمریکا آن را در نخستین چاپ مجموعه اصطلاعات طبقهبندی استاندارد بیماریها بگنجاند.
• بعدها از سوی ارتش آمریکا مجموعه اصطلاعات گستردهتری تدوین شد تا نشانههای بیماران سرپایی مانند اختلالهای روانی فیزیولوژیایی شخصیتی و حاد افراد نظامی و سربازان سابق جنگ جهانی دوم به نحو بهتری در آن گنجانده شود.
o مقارن با آن سازمان جهانی بهداشت WHO ششمین چاپ طبقهبندی بینالمللی بیماریها ICD را منتشر کرد که برای نخستین بار در آن مبحث اختلالهای روانی گنجانده شده بود.
o آی.سی.دی-۶ تحت تأثیر شدید مجموعه اصطلاحات اداره سربازان سابق قرار داشت و شامل ده طبقه برای روان پریشها، نه طبقه برای روان رنجورها، و هفت طبقه برای اختلالهای منش رفتار و هوش بود.
o کمیته مجموعه اصطلاحات و آمار انجمن روان پزشکی آمریکا نسخه متفاوتی از آی.سی.دی-۶ را به عنوان اولین چاپ راهنمای تشخیصی و آماری اختلالهای روانی 1 DSM- در سال ۱۹۵۲ منتشر کرد.
o دیاسام-۱ واژه نامهای داشت که طبقات تشخیصی در آن توصیف شده و نخستین راهنمای رسمی اختلالهای روانی بود که بر کاربرد بالینی تأکید داشت.
o به دلیل عدم استقبال گسترده از طبقهبندی اختلالهای روانی مطرح شده در آی.سی. دی-۶ و آی.سی. دی-۷ سازمان جهانی بهداشت در جهت بازنگری جامع موضوعات تشخیصی به راهنمایی استنگل روان پزشک انگلیسی اقدام کرد. مرحله بعدی تجدید نظر تشخیصی که به پدایش دیاسام II و آی.سی. دی-۸ منجر شد توصیههای استنگل را آن گونه که باید مورد توجه قرار نداد.
o دیاسام II مشابه دیاسام I بود با این تفاوت که اصطلاح واکنش از آن حذف شذه بود.
o همانند موارد دیاسام I و دیاسام II ظهور دیاسام III با چاپ بعدی ICD (یعنی نهمین چاپ آن) هماهنگ شد که در سال ۱۹۷۵ منتشر و از سال ۱۹۷۸ به مورد اجرا گذاشته شد.
• انواع اختلالات روانپزشکی بر اساس دیاسام-۵
o اختلال خلقی- Disruptive Mood Dysregulation Disorder, for temper tantrums
o اختلال افسردگی اساسی- Major Depressive Disorder, includes normal grief
o اختلال عصب شناختی خفیف- Minor Neurocognitive Disorder, for normal forgetting in old age
o اختلال کمتوجهی – بیشفعالی بزرگسالان- Adult Attention Deficit Disorder, encouraging psychiatric prescriptions of stimulants
o اختلال پرخوری- Binge Eating Disorder, for excessive eating
o درخودماندگی- Autism, defining the disorder more specifically, possibly leading to decreased rates of diagnosis and the disruption of school services
o مصرفکنندگان مواد مخدر برای اولین بار- First time drug users will be lumped in with addicts
o اعتیاد رفتاری- Behavioral Addictions, making a “mental disorder of everything we like to do a lot
o اختلال اضطراب فراگیر- Generalized Anxiety Disorder, includes everyday worries
o اختلال استرسی پس از ضایعه روانی- Post-traumatic stress disorder, changes opening the gate even further to the already existing problem of misdiagnosis of PTSD in forensic settings
ادامه:
اختلالات عصبی-رشدی
اختلالات طیف اسکیزوفرنی و اختلالات روان پریشی دیگر
اختلالات دوقطبی و اختلالات مربوط
اختلالات افسردگی
اختلالات اضطرابی