مکانیسم های دفاعی

همانندسازی یا هم‌ذات‌پنداری

Identification in psychology

• همانندسازی، اصطلاحی در روان‌کاوی است که بیشتر از نوشته‌هایِ فروید ریشه می‌گیرد.

• فروید، اصطلاح همانند‌سازی را به دو شیوه به‌کار می‌برد:

۱- فرایندی است که در طی آن، «ego » یا «من» تلاش می‌کند تا اشیأ یا رویدادهای درون محیط را با امیال یا آرزوها « Id» مطابقت دهد.

۲- تمایل به افزایش دادن احساسِ ارزشمند بودن، از طریق متصل کردن خود به یک شخص، گروه، یا سازمانی که مهم به حساب می‌آید.

o احساسِ غرور وقتی که وزنه بردار شهر در مسابقاتِ کشوری برندهِٔ مدال طلا می‌شود
o وقتی که تیم ملی فوتبال در مسابقاتِ جام جهانی برنده می‌شود، مثالهایی از همانند سازی هستند.
o اتنخاب مُد، موسیقی، مجلات یا کتابها، یا حتی طرزِ حرف زدن یا رفتارهای دیگر، نیز می‌توانند نمونه‌هایی از همانند سازی باشند. به این شرط که فرد را از لحاظِ روانی به افرادی که وی آنها را موفق، قدرتمند، یا جذاب می‌داند، نزدیکتر سازد.
o پوشیدنِ تی شرتها یا ژاکتهایی که آرمِ تیمهایِ ورزشی، شرکتهایِ تجاری، یا سازمانهایِ مختلف را دارد نیز نمونه‌ای از همانند سازی است.

• تقلید کردنِ «پسر از پدر» و «دختر از مادر» نیز نوعی همانند سازیِ سالم است. در این حالت، کودک با والدین خود همانند سازی می‌کند (ارزشهای آنها را درونی سازی می‌کند). به این ترتیب، از تنبیه شدن به علت در پیش گرفتن ارزشهایی متضاد، اجتناب می‌کند.

• پیوستن یک نوجوانِ «بدون اعتماد به نفس» به گروه‌هایِ شبه نظامی یا نظامی نیز نوعی همانند‌سازی است. اگر به معادلِ انگلیسی این اصطلاح (identification) نگاه کنیم، می‌توانیم بگوئیم که در این مکانیسمِ دفاعی، فرد، هویت (identity) یک شخصِ دیگر را، تا حدی، به خود می‌گیرد.

انواع همانندسازی

1. همانندسازیِ ابتدایی (اولیه) Primary identification

• همانندسازیِ ابتدایی، نوعِ اصلی و بدویِ دلبستگیِ عاطفی emotional attachment است.
o دلبستگیِ عاطفی به چیزی یا فردی، قبل از برقراریِ هر گونه رابطه با آن فرد و یا شیء.
o اولین و مهم ترین همانندسازی یک فرد، همانندسازی خود با نیاکان و اجداد تاریخی خود شخص است.
o سپس همانندسازی با پدر و مادر است.
o یعنی هنگامی که یک نوزاد متولد میشود، او قادر به ایجادِ تمایز بین خود و دیگران مهمش (مثلاً والدینش) نیست.
o نوزاد یک رابطهِ عاطفی با پدر و مادرش دارد.
o پدر و مادرِ خود را به عنوان بخشی از خود، تجربه می کند و می شناسد.
o پستانِ مادر بخشی از نوزاد است،
o منِ نوزاد، بخشی از سینهِ مادر هستم.

• در طیِ فرآیندِ کودکی، نوزاد ناخودآگاه با ویژگی های پدر و مادرِ خود همانندسازی میکند.
o نوزاد شروع به شراکت و کپی برداری از رفتارِ پدر و مادر خود میکند.
o فروید میگوید: این همانندسازی نباید با تقلید imitation اشتباه گرفته شود. imitation  تقلید یک عمل آگاهانه و داوطلبانه است.
o در دلبستگیِ عاطفیِ کودک، «من» و «فرامن» عمل میکنند.
o این دلبستگیِ عاطفیِ کودک، شباهت هایِ زیادی به ارزش هایِ اخلاقی و راهکارهایِ زندگیِ پدر و مادر کودک دارد.
o با این روند، کودکان همانند پدر و مادرِ خود می شوند.
o به این ترتیب، کودک راه و رسمِ زندگی را راحتتر یاد می گیرد
o راحتتر با فرهنگ و جهانی که در آن به دنیا آمده، آشنا می شود.

• در کل، روانکاوان اهمیتی زیاد و مرکزیتی مهم برای همانندسازیِ ابتدایی قایلند.
o حتی اگر در مفهومات آن با هم تفاوت نظر داشته باشند،
o حتی اگر در نتایج همانندسازی ابتدایی، اختلاف داشته باشند.

2. همانندسازیِ خودشیفتگی (ثانویه) Narcissistic identification

• همانندسازیِ خودشیفتگی نوعی شناسایی و همانندسازی است که منشأ آن:
o ترک ، و طرد شدگی، و یا
o از دست دادنِ یک شخص یا یک شیٔ است.

• تجربه از دست دادن در سنین بسیار کم شروع می شود.
o مثال این نوع همانندسازی، پوشیدن لباس یا جواهرات یک مرحوم یا عزیز از دست رفته است.

• همانندسازی در مرحلهِ مقدماتیش از یک شیٔ و جسم انتخاب میشود.
o ولی تجربهِ از دست دادن، یک فرایند و روندِ قهقراییِ پیشرونده ای است که : در خدمتِ ایجادِ یک نوع همانندسازی از «من» ego با «مورد از دست رفته» است.
o این نوع تعویض، سهم بیشتری در تعیین شکل گیریِ «من» ego دارد
o و در پیِ آن، سهمِ اساسی ای در تعیینِ «شخصیت» انسان دارد.

3. همانندسازیِ پاره‌ای یا جزئی (ثانویه) Partial identification

• همانندسازیِ جزئی بر اساسِ دریافت ادراک و احساسِ کیفیتی ویژه در شخصی دیگر استوار است.
o این کیفیت یا ایده آل ها اغلب در قالبِ یک “سمبلِ رهبری” قرار می گیرد.
o شخص، خود را با آن «رهبر» همانندسازی و شناسایی می کند.
o مثلِ پسرِ جوانی که خود را با پسر همسایهِ بزرگتر از خودش، که عضلاتِ قوی دارد، همانندسازی می کند.

• در مرحلهِ بعد، شخص خود را با مردم و دیگرانی که دارایِ امکانات یا احساساتِ مشترک هستند، همانندسازی میکند.
o مثل گروهی از افراد که یک نوع موسیقی دوست دارند.

• این مکانیزم نقش مهمی در شکل گیری گروه ها دارد.
o این کار به رشد شخصیت کمک می کند.
o در این جا، «من» ego با یک «گروه» یا «هنجارهای آن گروه»، خود را همانندسازی میکند و شکل می دهد.

• همانندسازیِ جزئی، زندگیِ اجتماعیِ فرد را ترویج و گسترش می بخشد.
o فرد و مردم از طریقِ این پیوندِ مشترک، قادر به شناساییِ یکدیگر می شوند.
o افراد به هم وصل و متصل می شوند.
o به همدیگر، به عنوانِ رقیب نگاه نمی کنند.

4. همانندسازیِ جزئی و همدلی Partial identification and empathy

• فروید Freud در ادامه راه میگوید:
o مسیری در همانندسازی وجود دارد که از آن طریق، انسان را از «تقلید» به «همدلی» می‌کشد،
o مسیری که با درک مکانیزمش، ما را با نگرش «به سوی یک زندگی روانی دیگر» آشنا و قادر می سازد.

• اتو فنیچل (1897 –1946) Otto Fenichel در ادامه تاکید دارد که:
o کوشش به همانندسازی به منظورِ همدلی، یک نقشِ اساسی در ایجادِ رابطهِ طبیعی با مقصود دارد.

• نظریهِ فوق به « تئوریِ روابطِ اشیاء » Object relations theory کشیده شد.
o در آسیب‌شناسی روانی، تئوریِ رابطهِ اشیاء، اشاره به شکل‌گیریِ روان، بر اساسِ عواملِ محیطی در دورانِ کودکی گفته میشود.
o بر اساس نظریهِ روان‌پویشی، رابطهِ افراد با محیطِ پیرامون‌شان، بر اساسِ نوع رفتار خانواده آن‌ ها با آن‌ ها در دورانِ کودکی شکل می‌گیرد.

o تئوریِ روابطِ اشیاء نشان داد که چگونه در تجزیه و تحلیل برخی از جلسات روان درمانی، بیمار، روان درمانگر را به عنوان قربانی، و خود را به عنوان ظالم همانندسازی میکند.

نظراتِ دیگران در بارهِ همانندسازی

• پس از فروید، مطالب زیادی درباره همانندسازی نوشته شده است.
• همانندسازی :
o هم به عنوان یک «مکانیسم طبیعی رشد» normal developmental mechanism شناخته شده است.
o هم به عنوان یک «مکانیسم دفاعی» mechanism of defence شناخته شده است.

• انواع همانندسازی های دیگر، توسط سایر روانشناسان مطرح شده است، از جمله:
o همانندسازی مخالف counteridentification (فلیس، Fliess-1953)،
o همانندسازی کاذب ( pseudoidentification ( Eidelberg ایدل برگ- (1938
o همانندسازی هماهنگ و مکمل concordant and complementary identification (راکر Racker-1957 )
o همانندسازی چسبنده adhesive identification (بیک Bick-1968 )
• کار بیک Bick در همانندسازی چسبنده، به کاوش در مفهوم “پوست روانی” psychic skin منجر شد.

روان‌شناسیِ والایش

والایش، تصعید یا اعتلاء

Sublimation

• در فیزیک، والایش به بخشی از چرخه ذوب و بخار شدن می‌گویند. ولی در روان‌شناسی، والایش یک نوع مکانیسم دفاعی بالغانه است.

والایش عبارت است از فرایند ناخودآگاه حل آرزوهای ناکام، از طریق فعالیت‌هایی که از نظر اجتماعی مقبول و مورد پذیرش است.

• فروید بر این باور بود که می‌توان هنر، موسیقی، رقص، شاعری، تحقیق علمی و دیگر فعالیت‌های خلاقانه را برای کاتالیزه کردن انرژی‌های مختلف در جهت رفتارهای سازنده به کار برد. مثلاً اشخاص بسیار پرخاشگر،  o ممکن است به ارتش بروند o به ورزش بوکس روی بیاورند o به دیگر ورزش‌های رزمی بپردازند.

به باور فروید تقریباً همهٔ آرزوهای قوی ممکن است والایش شوند.  والایش در سطح ناخوداگاه روی می‌دهد.  کسانی که شخصیت مضطرب دارند، ممکن است ترس از انتقاد شدن ، و تحویل گرفته نشدن را با تلاش‌های خود برای خشنود ساختن دیگران والایش نمایند.

نخستین استفاده از کلمه والایش Sublimation

• اولین متفکری که از کلمه والایش در مفهوم روانی استفاده نمود، فردریش نیچه بود. نیچه Friedrich Nietzsche نوشت:  والایش نه رفتاری خود‌خواهانه است، و نه نقطه نظری کاملاً بی‌غرضانه و بی‌طرفانه. •  والایش در واقع وسیله است:والایش یعنی تبخیرِ تقریبیِ عنصر و موضوع اساسی.

والایش یعنی کتمانِ حضور خودِ عنصر و موضوع اساسی. والایش یعنی خیانت به حضور و وجودش، البته تنها در برابر مشاهده گرِ مشتاق.

در واقع، و در وضعیت کنونی دانش، هر آنچه که ما نیاز داریم تا احتمالا به ما داده شود، از یک کیمیایِ اخلاقی گرفته،  تا یک کیمیایِ مذهبی،  تا مفاهیمِ زیبایی شناختی، تا مفاهیمِ احساسی و همچنین از آن دسته از عواطف و احساساتی که ما در ماجراهایمان تجربه میکنیم، چه ماجراهایِ بزرگ و چه کوچک،  ماجراهایِ درونِ جامعه و تمدن،  و ماجراهایی که فقط در ذهنمان و حتی فقط در تنهایی می باشند.

اما اگر این کیمیاها، حتی فقط در حوزهِ خودشان، در واقع ثابت کنند که، می‌توان با منفور ترین مواد و موضوعات تشکیل دهنده ،به با شکوه ترین و زیباترین نتایج رسید! آیا همه به دنبالش میروند؟ آیا بسیاری احساسِ دفع و عدم پیگیری پیدا نمیکنند؟ انسان دوست دارد توسط قرارها و خاستگاه های آغازینش پرسش شود: آیا برای دنبال کردن و در پیش گرفتن مسیری بر خلاف آن جهات، باید غیر انسانی و ضد انسانی شد؟

نظریات روان‌کاویِ والایش Sublimation

• در تئوریِ روان‌کاوی فروید، بیانِ انرژی وابسته به عشقِ شهوانی، تا مقداری محدود مجاز است، این مقدارِ محدود مجاز، با توجه به محدودیت هایِ جامعه، و تمدنِ خودِ انسان است. بنابراین، برای به خصوص از لحاظِ روانی متعادل باقی ماندن، یک فرد نیازمندِ بیان آن به طرق دیگر است.

• والایش و تصعید، روندِ تبدیلِ میلِ جنسی انسان به دستاوردهای “مفید اجتماعی” دیگر است، از جمله: فعالیت هایِ هنری،  فعالیت هایِ فرهنگی و فعالیت هایِ فکری. این فعالیت ها و عملیاتِ روانی نسبتا سودمندند.

والایش بسیار سودمند تر از سایر مکانیسمهای دفاعی برای تبدیلِ میلِ جنسی به فعالیت های دیگر است. مکانیسمهایی مانند:

o سرکوب و واپس‌رانی و واپس‌زنی، repression

در نظریهِ روانکاوی، بیرون نگه داشتنِ خاطرات، افکار یا احساساتِ پریشانی آور از خودآگاه را واپس رانی یا واپس زنی می‌گویند. این محتویاتِ ناخواسته، که اغلب شاملِ خواسته‌هایِ جنسی، یا پرخاشگرانه، یا خاطرات دردناکِ دوران کودکی هستند، به ضمیرِ ناخودآگاه رانده می‌شوند. واپس رانی، اضطراب و علائمِ عصبی را افزایش می‌دهد، و زمانی آغاز می‌شوند که یک رانه یا انگیزشِ ممنوع، تهدید به وارد شدن به خودآگاه می‌کند. روان‌کاوی به دنبالِ کشفِ خاطرات واپس زده از طریقِ تداعیِ آزاد و همچنین بررسی امیال و خواسته‌هایِ واپس‌زده‌ای است که در خواب بروز پیدا کرده‌اند.

o جابجایی یا انتقال، displacement

جابجایی عبارت است از جایگزین کردن یک «برطرف کنندهٔ نیاز» با یکی دیگر.
برای مثال، ممکن است «من» (ego)، یک شیئ در دسترس را با شیئی که در دسترس نیست جایگزین کند، یا ممکن است فعالیت یا شیئی را که اضطراب آور نیست، جایگزین فعالیت یا شیئی کند که اضطراب آور است.
در جابجایی، آنچه فرد واقعاً می‌خواهد، واپس رانده شده، و جای خود را به چیز دیگری می‌دهد. زمانی است که فرد برای مقابله با کشمکش های درونی یا استرس، احساساتِ منفی خود در بارهٔ یک موضوع را، به طور ناخودآگاه به موضوعِ دیگری انتقال می‌دهد که معمولاً خطرناکیِ آن کمتر است. برای مثال، مردی که از رفتار کارفرمایِ خود در یک روز خاص ناراحت شده‌ است، چند دقیقه بعد از رسیدن به خانه، از یک کارِ کوچکِ فرزندِ خود به شدت عصبانی می‌شود. خشم او از کار بچه اش افراطی است و با جرمِ مرتکب شده تناسبی ندارد. علتِ اصلیِ خشمِ وی رئیسش است. اما چون کودک در دسترس است و کمتر از کارفرمایِ وی خطرناک است، او خشم خود از رئیسش را به فرزندش جا بجا یا منتقل می‌کند.

در فارسی به این کار می‌گویند: «دق دلی یا حرص خود را سر دیگری خالی کردن». محدودیت ها و الزامات اجتماعی، معمولاً افراد را مجبور می‌سازد تا خشم خود را نگه دارند و آن را سرِ کسانی خالی کنند که بیشتر از همه دوستشان دارند.

همچنین، وقتی فرد به طور ناخودآگاه از عموی خود، که به کمک عصا راه می‌رود، متنفر است و به علت مکانیسم دفاعی و ناخودآگاهِ واپس رانی، از این موضوع خبر ندارد، ممکن است نفرتِ خود را به همهِٔ عصاها جابجا کند، و در نتیجه، از هر نوع عصایی بدش بیاید. در این مثال، نفرت فرد از عمویش ناخودآگاه است، اما نفرتش از عصا خودآگاه خواهد بود.

فروید می‌گوید که کلِّ تمدن به جابجایی انرژیِ عشقِ شهوانی یا لیبیدی از یک شیئ به شیئی دیگر وابسته‌است.
وقتی جابجایی به چیزی مفید برای جامعه منجر می‌شود، به آن والایش یا اعتلاء می‌گویند، مثلاً، تمایلاتِ جنسی به فعالیت‌هایی مثل نقاشی، نویسندگی، معماری، یا صرفاً پُرکاری جابجا شده، اعتلاء می‌یابند.

همهِٔ تمایلات می‌توانند جابجا شوند، حتی آنهایی که به غریزهِٔ مرگ ربط دارند. برای مثال، تمایل به خود-تخریبی به تخریب دیگران جابجا شود، یا تمایل به پرخاشگری به فردی خطرناک می‌تواند با پرخاشگری به اشیائی کمتر خطرناک، مثلاً به اتوموبیل های دیگر (به هنگام رانندگی به سوی خانه)، کودکان، و حیواناتِ خانگی جابجا شود.
رقابت‌های ورزشی نمونه‌ای از جابجایی هستند. همهٔ اینها مثال‌هایی از پرخاشگری جابجا شده هستند که یکی از مهمترین مفاهیم فرویدی است.
در مکانیسمِ جابجایی شما احساسی یک سویه علیه فردی دارید، اما آن را به سمت شخص یا موقعیت دیگری تغییر جهت می‌دهید.

o انکار، denial

انکار، یعنی تصریح کردن که یک بیانیه و یا اتهام، درست نیست.
انکار، به معنی چشم پوشی هم هست، انکار، یک مکانیسمِ دفاعی روانی است،
در انکار، یک فرد با یک واقعیتی روبروست که بیش از حد ناراحت کننده است. ولی بجایِ پذیرش، آن را رد میکند. اصرار دارد که این شواهد درست نیست.
یک فرد که چنین رفتاری را قلباً به نمایش میگذارد، یک denialist یا منکرِ واقعی است. انکار می تواند به معنای انکار وقوع یک رویداد یا اطلاعات هم باشد، انکار می تواند به احساسِ سردی و نادیده گرفتنِ اطلاعات سودمند نیز منجر شود.

انواعِ انکار:

انکارِ ساده: simple denial انکارِ واقعیت. واقعیتی ناخوشایند.

به حداقل رساندن: minimization اعتراف به واقعیت، اما انکارِ جدیت آن (ترکیبی از انکار و عقلانیت)

فرافکنی: projection هم اعتراف به واقعیت و هم به جدیتِ آن. ولی بدون قبولِ مسئولیت. یا سرزنشِ کسی یا چیزی دیگر.

o واکنشِ وارونه ، reaction formation

واکنشِ وارونه یعنی طرز فکر یا نگرشی که با تمایل یا آرزوی سرکوب شده تضاد داشته و در واکنشِ به آن خود را نشان می دهد.
در واقع واکنشِ وارونه ابتدا یک سرکوب و پس از آن سرمایه گذاری متقابل در چیزی متفاوت ، اما با نیرویی یکسان است.
در واکنش وارونه یک ویژگیِ شخصیتی به یک ویژگیِ شخصیتیِ دیگر تغییر شکل می دهد و یا متحول می شود. ویژگیِ دوم معمولا از لحاظ اجتماعی مقبول تر است .

ویژگیِ شخصیتی حاصل از واکنشِ وارونه دو حالت دارد: افراطی بودن و رشدِ سریع .
اما رفتار هایِ جدیدی که شخص پس از واکنشِ وارونه پیش می گیرد، با رفتارهایی که آن ها را کنار گذاشته است، در ارتباط هستند و اغلب با آن ها در تضاد هستند.
گاهی یک حرف و یا یک موقعیت ناخوشایند و غافل گیرانه سبب می شود تا واکنشِ وارونه به وجود بیاید. اما گاهی هم واکنش وارونه خود به خود به وجود می آید.
مادری که با دنیا آوردنِ فرزند خود از بلند پروازی هایش دور می ماند، نسبت به او احساس خشم میکند، اما نمی تواند آن را مستقیم نشان بدهد، در عوض به مادری بسار مهربان تبدیل میشود. اما به علتِ افراط در مهربانی زندگیِ فرزندش را جهنم میکند.

o عقلگرایی یا استدلال سازی Intellectualisation

عقلگرایی یک مکانیسمِ دفاعی است که در آن از استدلال استفاده میشود.
عقلگرایی برای جلوگیری از رویارویی با یک درگیری ناخودآگاه و استرسِ عاطفی است.
عقلگرایی شامل دور نگاه داشتن خود از یک احساس، یا از یک رویدادِ استرس زا است.
عقلگرایی ممکن است همراه، اما متفاوت با عقلانیت باشد.
عقلگرایی، توجیه شبه منطقی ( کاذب) اعمال غیر منطقی است.
عقلگرایی یک مکانیسمِ دفاعیِ اصلی است.

o فرافکنی. projection

روانکاویِ بینِ فردی، Interpersonal psychoanalysis

• هری استک سالیوان، (1892 –1949) Harry Stack Sullivan پیشگامِ روان‌کاویِ بینِ فردی است. سالیوان معتقد بود که جزئیاتِ تعاملاتِ بین فردی بیمار با دیگران، می تواند به بینش علل اختلالِ روانیِ وی و ارائهِ درمان کمک کند.

والایش یعنی جایگزینیِ بی خبرانه کسب رضایت نسبی، ولی دارای تایید اجتماعی.

والایش یعنی دستیابیِ مستقیم به رضایت، ولی بر خلافِ آرمان های خود.

والایش یعنی کسبِ تاییدِ قضاوتِ وجدانِ اجتماعی و افرادِ مهمی که وی را احاطه کرده اند.

والایش و جایگزینی لزوماً به معنی رضایتِ فردی نیست.

آنچه فردی کاملا می خواسته و آرزو داشته نیست، اما تنها راهِ ممکن است.

یعنی ما می توانیم بخشی و تا حدی رضایتِ خود را جلب کنیم و احساس امنیت کنیم.

• سالیوان Sullivan معتقد است که همه چیز در والایش گری، پیچیده تر از رضایتِ مستقیم نیازهاست.
o والایش گری مستلزمِ هیچ گونه اختلالِ هوشیاری نیست،
o در والایش گری، به چراییِ انجامِ کارها فکر نمی کنیم
o به هزینه کسبِ رضایت مستقیمِ محدود فکر نمی کنیم.
o والایشِ موفق، یعنی مدیریتی فوق العاده کارآمد، مدیریتی در ممانعت از یک درگیری،
o درگیری بین نیازهایِ شخصی با کسب رضایتی محدود و کسب امنیت، بدون اختلال در آگاهی.

والایش جنسی Sexual sublimation

• والایش یا تصعید جنسی، تلاشی است، به ویژه در میان برخی از سنت های مذهبی، برای انتقال یا تبدیل transference انگیزه های جنسی و یا “انرژی جنسی” به انرژی خلاقیت.

o انتقال یا تبدیل یا Transference پدیده‌ای است در روان‌شناسی که به صورتِ «تغییرِ مسیرِ ناخودآگاهِ احساسات از فردی، به سوی فردی دیگر» تعریف می‌شود.
در تعریفی دیگر، انتقال عبارت است از «تکرارِ “نامناسبی” در زمانِ حال، از رابطه‌ای که در دورانِ کودکی برایِ شخص مهم بوده است».
تعریفِ دیگر از آن این است: «تغییرِ مسیرِ احساساتِ و خواسته‌هایِ دورانِ کودکی، و به خصوص مواردی‌شان که در ناخودآگاه از دوران کودکی باقی‌مانده‌اند، به سوی یک موضوعِ جدید».
و باز تعریف دیگری از انتقال که عبارت است از: «ایجاد دوبارهِٔ احساساتی مرتبط به تجربه‌های سرکوب شده، به ویژه از دوران کودکی، و جایگزینی شخص دیگری با موضوع اصلی تکانه‌هایِ سرکوب شده».

انتقال برای اولین بار توسط زیگموند فروید توصیف شد، او به اهمیت آن را در روانکاوی برای درک بهتر احساسات بیمار اذعان کرد. علیرغم گنجانده شدن واژه “نامناسب” در اولین تعاریف، پدیده انتقال یک امر طبیعی است و شامل زمینه آسیب‌شناسی نمی‌شود. نامناسبی آن زمانی به درستی قابل اشاره است که الگوهایِ انتقال منجر به افکار، احساسات یا رفتارهایِ ناسازگارانه شود.

• والایش انتقالِ انرژیِ جنسی، و یا میلِ جنسی، به یک کارِ فیزیکی و یا احساساتِ مختلف به منظورِ اجتناب از مواجهه با غریزه جنسی است، غریزه ای که البته بر خلافِ باور فرد یا اعتقاداتِ مذهبیِ اوست.
در این ایدهِ والایش، “انرژی جنسی” را می توان مورد استفاده قرار داد،  استفاده ای برای ایجاد یک ماهیت معنوی، که به نوبه خود می تواند آثار حسی بیشتری ایجاد کند،  در نتیجه، گرایشِ جنسی فرد بصورتِ “خام” رها نمی شود.  مثلِ تجرد روحانیت در ادیانِ کلاسیکِ غربی.

باوری هم وجود دارد که والایش جنسی می تواند بیداری عرفانی را در یک فرد تسهیل کند.   mystical awakening 

والایش در نظر یونگ C. G. Jung

• یونگ معتقد است که والایش، طبیعتی عرفانی دارد، بنابراین اساساً مفهوم والایش در نظر یونگ متفاوت از نظر فروید است. از نظر فروید، والایش کمک به انعطاف از غرایز جنسی و قابلیت انتقالِ آن به رفتار غیر جنسی است.

• این مفهوم روان‌کاوانه نظریه یونگ، متناسب با نظریه تضاد بین «فرامن» super-ego و امیال و نهاد « id» روان انسان است. یونگ نظر فروید مبنی بر اینکه والایش ریشه کیمیاگری دارد را مورد انتقاد قرار داد. از نظر یونگ، والایش بخشی از یک هنر پادشاهی است که از طلای واقعی ساخته شده است. از نظر یونگ، فروید این هنر را درک نکرد، و بدتر از آن، تمام مسیرهایی که می تواند به والایش واقعی منجر شود را میبست.
والایش یک راز بزرگ است.

• In some areas of psychology (especially in Psychodynamics theory), psychologists talk about “Defense Mechanisms,” or manners in which we behave or think in certain ways to better protect or “defend” ourselves.

o Defense mechanisms are one way of looking at how people distance themselves from a full awareness of unpleasant thoughts, feelings and behaviors.

• Psychologists have categorized defense mechanisms based upon how primitive they are.

o The more primitive a defense mechanism, the less effective it works for a person over the long-term.

o However, more primitive defense mechanisms are usually very effective short-term, and hence are favored by many people and children especially (when such primitive defense mechanisms are first learned).

o Adults who don’t learn better ways of coping with stress or traumatic events in their lives, will often resort to such primitive defense mechanisms as well.

• Most defense mechanisms are fairly unconscious, that means most of us don’t realize we’re using them in the moment.

• Some types of psychotherapy can help a person become aware of :

o what defense mechanisms they are using,
o how effective they are, and
o how to use less primitive and more effective mechanisms in the future.

Primitive Defense Mechanisms

1. Denial

• Denial is the refusal to accept reality or fact,
o acting as if a painful event, thought or feeling did not exist.
o It is considered one of the most primitive of the defense mechanisms
o because it is characteristic of early childhood development.
o Many people use denial in their everyday lives to avoid dealing with painful feelings or areas of their life they don’t wish to admit.
o For instance, a person who is a functioning alcoholic will often simply deny they have a drinking problem, pointing to how well they function in their job and relationships.

2. Regression

• Regression is the reversion to an earlier stage of development in the face of unacceptable thoughts or impulses.
o For an example an adolescent who is overwhelmed with fear, anger and growing sexual impulses might become clingy and start exhibiting earlier childhood behaviors he has long since overcome, such as bedwetting.
o An adult may regress when under a great deal of stress, refusing to leave their bed and engage in normal, everyday activities.

3. Acting Out

• Acting Out is performing an extreme behavior in order to express thoughts or feelings the person feels incapable of otherwise expressing.
o Instead of saying, “I’m angry with you,” a person who acts out may instead throw a book at the person, or punch a hole through a wall.
o When a person acts out, it can act as a pressure release, and often helps the individual feel calmer and peaceful once again.
o For instance, a child’s temper tantrum is a form of acting out when he or she doesn’t get his or her way with a parent.
o Self-injury may also be a form of acting-out, expressing in physical pain what one cannot stand to feel emotionally.

4. Dissociation

• Dissociation is when a person loses track of time and/or person, and instead finds another representation of their self in order to continue in the moment.
• A person who dissociates often loses track of time or themselves and their usual thought processes and memories.
o People who have a history of any kind of childhood abuse often suffer from some form of dissociation.
• In extreme cases, dissociation can lead to a person believing they have multiple selves (“multiple personality disorder”).
• People who use dissociation often have a disconnected view of themselves in their world.
o Time and their own self-image may not flow continuously, as it does for most people.
o In this manner, a person who dissociates can “disconnect” from the real world for a time, and live in a different world that is not cluttered with thoughts, feelings or memories that are unbearable.

5. Compartmentalization

• Compartmentalization is a lesser form of dissociation, wherein parts of oneself are separated from awareness of other parts and behaving as if one had separate sets of values.
• An example might be an honest person who cheats on their income tax return and keeps their two value systems distinct and un-integrated while remaining unconscious of the cognitive dissonance.

6. Projection

• Projection is the misattribution of a person’s undesired thoughts, feelings or impulses onto another person who does not have those thoughts, feelings or impulses.
o Projection is used especially when the thoughts are considered unacceptable for the person to express, or they feel completely ill at ease with having them.
o For example, a spouse may be angry at their significant other for not listening, when in fact it is the angry spouse who does not listen.
o Projection is often the result of a lack of insight and acknowledgement of one’s own motivations and feelings.

7. Reaction Formation

• Reaction Formation is the converting of unwanted or dangerous thoughts, feelings or impulses into their opposites.
o For instance, a woman who is very angry with her boss and would like to quit her job may instead be overly kind and generous toward her boss and express a desire to keep working there forever.
o She is incapable of expressing the negative emotions of anger and unhappiness with her job, and instead becomes overly kind to publicly demonstrate her lack of anger and unhappiness.

Less Primitive, More Mature Defense Mechanisms

• Less primitive defense mechanisms are a step up from the primitive defense mechanisms in the previous section.
• Many people employ these defenses as adults, and while they work okay for many, they are not ideal ways of dealing with our feelings, stress and anxiety.
o If you recognize yourself using a few of these, don’t feel bad – everybody does.

8. Repression

• Repression is the unconscious blocking of unacceptable thoughts, feelings and impulses.
o The key to repression is that people do it unconsciously, so they often have very little control over it.
o “Repressed memories” are memories that have been unconsciously blocked from access or view. But because memory is very malleable and ever-changing, it is not like playing back a DVD of your life.
The DVD has been filtered and even altered by your life experiences, even by what you’ve read or viewed.

9. Displacement

• Displacement is the redirecting of thoughts feelings and impulses directed at one person or object, but taken out upon another person or object.
• People often use displacement when they cannot express their feelings in a safe manner to the person they are directed at.
o The classic example is the man who gets angry at his boss, but can’t express his anger to his boss for fear of being fired. He instead comes home and kicks the dog or starts an argument with his wife. The man is redirecting his anger from his boss to his dog or wife.
o Naturally, this is a pretty ineffective defense mechanism, because while the anger finds a route for expression, it’s misapplication to other harmless people or objects will cause additional problems for most people.

10. Intellectualization

• Intellectualization is the overemphasis on thinking when confronted with an unacceptable impulse, situation or behavior without employing any emotions whatsoever to help mediate and place the thoughts into an emotional, human context.
o Rather than deal with the painful associated emotions, a person might employ intellectualization to distance themselves from the impulse, event or behavior.
o For instance, a person who has just been given a terminal medical diagnosis, instead of expressing their sadness and grief, focuses instead on the details of all possible fruitless medical procedures.

11. Rationalization

• Rationalization is putting something into a different light or offering a different explanation for one’s perceptions or behaviors in the face of a changing reality.
o For instance, a woman who starts dating a man she really, really likes and thinks the world of is suddenly dumped by the man for no reason.
She reframes the situation in her mind with, “I suspected he was a loser all along.”

12. Undoing

• Undoing is the attempt to take back an unconscious behavior or thought that is unacceptable or hurtful.
o For instance, after realizing you just insulted your significant other unintentionally, you might spend then next hour praising their beauty, charm and intellect.
o By “undoing” the previous action, the person is attempting to counteract the damage done by the original comment, hoping the two will balance one another out.

Mature Defense Mechanisms

• Mature defense mechanisms are often the most constructive and helpful to most adults, but may require practice and effort to put into daily use.
o While primitive defense mechanisms do little to try and resolve underlying issues or problems, mature defenses are more focused on helping a person be a more constructive component of their environment.
o People with more mature defenses tend to be more at peace with themselves and those around them.

13. Sublimation

• Sublimation is simply the channeling of unacceptable impulses, thoughts and emotions into more acceptable ones.
o For instance, when a person has sexual impulses they would like not to act upon, they may instead focus on rigorous exercise.
o Refocusing such unacceptable or harmful impulses into productive use helps a person channel energy that otherwise would be lost or used in a manner that might cause the person more anxiety.

• Sublimation can also be done with humor or fantasy.
o Humor, when used as a defense mechanism, is the channeling of unacceptable impulses or thoughts into a light-hearted story or joke.
o Humor reduces the intensity of a situation, and places a cushion of laughter between the person and the impulses.
o Fantasy, when used as a defense mechanism, is the channeling of unacceptable or unattainable desires into imagination.
o For example, imagining one’s ultimate career goals can be helpful when one experiences temporary setbacks in academic achievement.
• Both can help a person look at a situation in a different way, or focus on aspects of the situation not previously explored.

14. Compensation

• Compensation is a process of psychologically counterbalancing perceived weaknesses by emphasizing strength in other arenas.
o By emphasizing and focusing on one’s strengths, a person is recognizing they cannot be strong at all things and in all areas in their lives.
o For instance, when a person says, “I may not know how to cook, but I can sure do the dishes!,” they’re trying to compensate for their lack of cooking skills by emphasizing their cleaning skills instead.
o When done appropriately and not in an attempt to over-compensate, compensation is defense mechanism that helps reinforce a person’s self-esteem and self-image.

15. Assertiveness

• Assertiveness is the emphasis of a person’s needs or thoughts in a manner that is respectful, direct and firm.
• Communication styles exist on a continuum, ranging from passive to aggressive, with assertiveness falling neatly in between.
• People who are passive and communicate in a passive manner tend to be good listeners, but rarely speak up for themselves or their own needs in a relationship.
• People who are aggressive and communicate in an aggressive manner tend to be good leaders, but often at the expense of being able to listen empathetically to others and their ideas and needs.
• People who are assertive strike a balance where they speak up for themselves, express their opinions or needs in a respectful yet firm manner, and listen when they are being spoken to.
o Becoming more assertive is one of the most desired communication skills and helpful defense mechanisms most people want to learn,
and would benefit in doing so.

• Remember, defense mechanisms are most often learned behaviors, most of which we learned during childhood.
• That’s a good thing, because it means that, as an adult, you can choose to learn some new behaviors and new defense mechanisms that may be more beneficial to you in your life.
• Many psychotherapists will help you work on these things, if you’d like.
o But even becoming more aware of when you’re using one of the less primitive types of defense mechanisms above can be helpful in identifying behaviors you’d like to reduce.

psychcentral.com/

مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی

مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی

مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی مکانیسم های دفاعی